تولید 55 میلیون تنی فولاد با رشد اقتصادی 8 درصدی برنامه ریزی شده بود/ سرانه دقیق مصرف پیش بینی شده در افق ۱۴۰۴ حدود ۳۲۰ کیلوگرم به ازای هر نفر بود

می متالز - برنامه‌ریزی برای تولید ۵۵ میلیون تن فولاد تا سال ۱۴۰۴ با تحریم ها که مسیر را سختتر کرده و شرایط را کاملا تغییر داده همچنان مطرح است درحالی که چالش‌های بسیاری برای رسیدن به این هدف وجود دارد و به نظر می‌رسد زیرساخت‌های آن همچنان فراهم نیست و مشکلات دیگری نیز مزید بر علت شده است.

به گزارش می متالز، بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته بناست ظرفیت تولید فولاد کشور تا پایان سند چشم انداز توسعه به بالای 55 میلیون تن برسد. عقب ماندگی و عدم تجهیز در بخش اکتشاف و استخراج سنگ‌آهن، عدم مدیریت منابع آبی، مشکلات حمل و نقل به ویژه ریلی، هزینه های انرژی برق، پراکندگی و زنجیره‌ای نبودن واحدها، کمبود منابع مالی، هزینه های بالای تولید به دلیل به روز نبودن تکنولوژی و نداشتن صرفه تولید در برخی بخشها، عدم توانمندی بالا در بازاریابی صادراتی و در نهایت مشکل بزرگ محض صادرات در شرایط تحریم چالش های اساسی هستند که دستیابی به این عدد تعیین شده را دور از انتظار می کند و رفع آنها نیازمند برنامه ریزی و مدیریت کارآمد است.

مهندس علی گلشن، تحلیلگر بازار فولاد در این باره عنوان کرد: با شروع سال 98 تنها 6 سال تا رسیدن به افق 1404 فاصله داریم درحالی که به واسطه تحریم ها ناگزیر به از دست دادن همکاری شرکتهای بزرگ بین المللی هم در کشور شدیم. در این شرایط چرا باید همچنان بر این شعار تاکید داشته باشیم.
وی تصریح کرد: این چشم انداز بر مبنای فاکتورهای زیادی تعیین شده بود که نرخ رشد اقتصادی یکی از مهمترین فاکتورهای این بحث است، برای دستیابی به افق 1404 با تولید 55 میلیون تن فولاد ، رشد اقتصادی 8 درصدی را متصور بودیم که امروز فاصله زیادی با این رقم داریم. مورد مهم دیگر مصرف سرانه فولاد است که به ازای هر نفر رقم تقریبی 320 کیلو در نظر گرفته شده بود که در حال حاضر کمتر از 200 کیلو به ازای هر نفر است.
این تحلیلگر حوزه فولاد افزود: با توضیحات فوق مصرف داخل که محقق نشده و در کنار آن صادرات ما نیز به واسطه تحریم ها محدود شده است پس دلیلی بر اصرار تولید به این میزان نباید باشد.
گلشن افزود: برای تولید در زنجیره، توازن و تناسب رعایت نشده و رشد کاریکاتوری نشانکر تولید بالا در برخی بخش ها و ضعف شدید در بخش های دیگر است.
وی در آخر به طور خلاصه هدف تولید 55 میلیون تنی را درست ندانست و گفت: اهداف باید قابل دسترس باشد ، نه سهل الوصول و نه غیر قایل دسترس، بعلاوه اینکه نیاز داخل و تناسبات بازارهای صادراتی هدف در اولویت هدفگذاری باشد. با شرایط تحریم که رشد اقتصادی کشور و میزان صادرات را تحت تاثیر قرار داده دیگر این هدف معقول نیست بهتر است زمان رسیدن به آن زا به سالهای بعد از ١٤٠٤ موکول کرد.

منبع: پایگاه خبری معدن نامه

علی گلشن فولاد تحریم